افراد مبتلا به اوتیسم معمولا حداقل نیمی از علایم زیر را نشان می‌دهند (این نشانه‌ها در کودکان طبیعی نیز در سنین خاصی قابل مشاهده است). علائم بیماری اوتیسم از خفیف تا شدید متغیرمی‌باشد. در اوتیسم شدید تعداد و شدت علایم بیشتر و در کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف این علایم به شکل خفیف بروز می‌کنند:
این کودکان اغلب ترجیح می‌دهند تنها باشند و از تماس چشمی اجتناب کنند.
در مقابل تغییر مقاوم هستند.
اختلال در تکلم دارند.
در بیان نیازها مشكل دارند و از اشارات و حركات به جای كلمات استفاده می‌كنند.
ضمایر را به صورت نابه‌جا استفاده می‌کنند؛ شناختی از «من» ندارند و خود را با نام صدا می‌زنند.
كلمات و یا جملات دیگران را تكرار می‌كنند.
خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می‌شوند.
نمی‌توانند خود را جای دیگران بگذارند و احساسات دیگران را درک کنند.
توانایی انجام بازی نمادین و تخیلی را ندارند.
قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار كنند.
دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.
به روش آموزش معمول پاسخ نمی‌دهند.
با اسباب بازی، درست بازی نمی‌كنند.
چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.
احساس درد كمتر یا بیشتر از حد دارند.
از خطرات نمی‌ترسند.
پر تحرک یا كم تحرک هستند.
با وجود حس شنوایی سالم به صحبت‌ها و یا صداها پاسخ نمی‌دهند.
اغلب توانایی هوشی پایینی دارند و گاهی در موضوع خاصی دارای نبوغ هستند.

اوتیسم خفیف چیست؟ ، علایم اوتیسم خفیف ، درمان اوتیسم خفیف ، اوتیسم
نشانه‌های هشدار دهنده
در ۱۲ ماهگی، هنوز چیزی نمی‌گوید (حتی کلمات ناواضح)، ارتباط چشمی ندارد و به صدای پدر و مادر واکنش نشان نمی‌دهد، اشاره نمی‌کند و لبخند دیگران را با لبخند پاسخ نمی‌دهد.
در ۱۶ ماهگی، یک لغت هم نمی‌گوید.
در ۲۴ ماهگی، دو لغت نمی‌گوید.
از دست دادن تکلم و یا مهارت های اجتماعی در هر سنی

درمان اوتیسم خفیف
اگر اختلال اوتیسم در کودکی تشخیص داده نشود در بزرگسالی مشکلات زیادی برای فرد به وجود خواهد آورد (اوتیسم در بزرگسالی). پس لازم است والدین زمان طلایی درمان بیماری اوتیسم را از دست ندهند. خوشبختانه بیماری اوتیسم و مخصوصا اوتیسم خفیف درمان پذیر است.
سن طلایی درمان بیماری اوتیسم تا قبل از ۵ سالگی است. هر چه در سن پایین‌تری بیماری اوتیسم تشخیص داده، بازتوانی‌ها شروع شود و آموزش‌های لازم، به موقع به کودک داده شود احتمال طبیعی شدن بیشتر است اما باید بپذیریم که کودکان مبتلا به بیماری همیشه تا حدودی با سایر همسالان خود متفاوت هستند.
اگر كودک از طرف شما و يا دكتر مخصوص خود مظنون به بیماری اوتیسم باشد باید برای تشخیص قطعی توسط يک روانشناس، روانپزشک و يا يک متخصص رشد اطفال معاینه شود.

روش‌های درمانی اوتیسم عبارتند از

دارو درمانی 
برای جلوگیری از خشم، عصبانیت، مشکلات حواس، بیش فعالی، مشکلات خواب، بی پروا بودن، زودرنج بودن و زود عصبانی شدن، به کار می‌رود.

منبع:setare.